Optymistę spotyka w życiu tyle samo niepowodzeń i tragedii, co pesymistę, ale optymista znosi to lepiej.

- Imię?

- Zna mnie pan od dwunastu lat...

- Imię? 

- Ech, Varian.

- Nazwisko?

- Esposito.

- Wiek?

- Trzydzieści sześć lat.

Uno. Do osiemnastego roku mieszkał we Włoszech. Następnie przeprowadził się do Szwecji. Tam poznał niejaką Tinę Nucci. Nie łączyła ich miłość, jedynie niewyżyty seks. Zaledwie po pieciu miesiącach znajomości wzięli ślub. 12 lutego 1995 roku urodził się ich syn, Yaxley. Rok po urodzeniu dziecka

Tinę połączył romans wraz z jej szefem. 30 kwietnia 1996 roku wzięli rozwód.

Varian mając zaledwie 24 lata ukończył prawo. Przez dziesięć lat Axley mieszkał z ojcem, później przeprowadził się do matki, która zamieszkała w Chicago. 

- Varianie, zniszczyliście mu życie, wiesz?

- Wiem, mamo. Wiem.

- Mogliście się chociaż zabezpieczać. Oboje doskonale wiedzieliście, że z tego waszego związku nic nie wyjdzie. 

- Tak, ale stało się. Mam trzydzieści  lat i już mam jedenastoletniego syna. 

- Tęsknisz za nim. Dlaczego pozwoliłeś aby ta... ladacznica zabrała go do siebie?

- On potrzebuje matki. Ojca miał przez dziesięć lat. 

Due. 7 stycznia 2009 roku w pamiętnej kawiarence na obrzeżach Sztokholmu poznał swoją pierwszą miłość. Odette Filano zawróciła mu w głowie. Tym razem jednak nie spieszył się ze ślubem. Była od niego o cztery lata młodsza, nie przeszkadzało to ani jemu, ani jej. Kochali się, naprawdę się kochali. 22 marca 2010 roku wzięli ślub, tego feralnego dnia dowiedział się, że po raz drugi zostanie ojcem. 11 lipca 2010 roku urodziła się Alathea. 

- Tato, mogę wrócić?

- Przecież zawsze powtarzałeś, że nie chcesz mieć rodzeństwa?

- Bo nie chciałem. Alathea zmieniła moje podejście do dzieci. 

- A mama się zgadza?

- Ona i tak zajmuje się tylko swoją karierą modelki. 

Tre. Yaxley przeprowadził się do wielkiego mieszkania ojca w centrum Sztokholmu. Tworzyli naprawdę ... szczęśliwą rodzinę. Do czasu. 30 grudnia 2010 roku Odette zginęła w wypadku samochodowym. Varian się załamał, przy życiu trzymały go jedynie dzieci. Aby odciąć się od wspomnień zatrudnił się w szkole  jako nauczyciel włoskiego.

- Nie mów tak, braciszku. Masz dwójkę wspaniałych dzieci, mnie i rodziców. 

- Do tego wszystkiego mam totalnego pecha. 

- Tak musiało być, Varianie. Czasu nie odwrócisz.

- Wiem. Dziękuję, Ginny. 

- Ciocia Ginewra zawsze do usług. 

Quattro. W wychowaniu dzieci, a w szczególności Alathei pomaga mu jego młodsza siostra,Ginewra. Kobieta mieszka w małym mieszkanku wraz z mężem oraz psem na obrzeżach Sztokholmu.

Postanowił powrócić do treningów. Codziennie biega, w soboty gra w koszykówkę, a czasami gra w siatkówkę. Yaxley aktualnie ma siedemnaście lat, a Thea dwa. Kilka miesięcy temu chłopak wyjechał do szkoły w Londynie. Chce skończyć medycynę i zostać kardiologiem.

- Zawsze chciałeś być aktorem. 

- Trendy się zmieniają.

- To przez matkę? 

- Ona nie ma nic do gadania. 

- Chciała żebyś uczył się w Chicago.  
- Ona chce dużo rzeczy. 

Cinque.

Miły | czasami złośliwy | wysportowany | optymista
niecierpliwy | inteligentny | odpowiedzialny | romantyczny. 

Sei.

 187 centymetrów wzrostu |  niebieskie oczy | jasna cera | ciemne włosy.

Sette.

 Varian Esposito | urodzony 13 listopada 1976 roku | rodowity Włoch.

Mieszka w wielkim mieszkaniu w centrum, wraz ze swoimi dziećmi.
Po mieście porusza się swoim ukochanym jeepem. 

Brat Ginewry | ojciec Yaxleya i Alathei.
 Prawnik | nauczyciel włoskiego.

[Witam, KP mi się nie podoba, ale w najbliższym czasie postaram się ją poprawić. Na początku chciałam zaznaczyć, że jestem autorką. Cytat w tytule jest autorstwa Martina Seligmana.

Varian jest chętny na wszelkie powiązania i wątki. Twarzy użyczył Eric Bana. ]